Μέχρι τώρα γνωρίζαμε δύο είδη μελισσοκομίας.
Την στατική μελισσοκομία και την νομαδική. Στατική είναι όταν ο μελισσοκόμος
λόγω πεποίθησης ή λόγω αδυναμίας μετακίνησης, επιλέγει να αναπτύσσει τα μελίσσια
του σε ένα σταθερό μέρος, πολλές φορές ιδιοκτησίας του. Νομαδική μελισσοκομία,
η πιο διαδεδομένη στη χώρα μας, είναι η μελισσοκομία που ασκεί η πλειονότητα
των Ελλήνων μελισσοκόμων, οι οποίοι επιλέγουν να μετακινούν τα κοπάδια τους σε
διάφορες περιοχές της επικράτειας, κυνηγώντας τοπικές ανθοφορίες.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην μικρή Ελλάδα μας,
σε άλλες χώρες, μεγαλύτερες και σαφώς πιο προηγμένες από τη δική μας, τα πάντα
είναι ένα βήμα μπροστά. Η μελισσοκομία έχει αναπτύξει μια νέα ενδιαφέρουσα
πτυχή, αυτή της «Αστικής μελισσοκομίας». Και μη μου πείτε ότι έχετε δει κι εδώ
σε κάποιο μπαλκόνι, αυλή ή ταράτσα ένα ή δυο μελισσάκια. Σίγουρα υπάρχουν, αλλά
προφανώς δεν καλύπτονται από καμία άδεια εγκατάστασης και από κανένα νόμο που
επιτρέπει ή μη στην περιοχή, στο οικοδομικό τετράγωνο, στην κατοικία, την
ύπαρξη μελισσοκομικών κυψελών.
Για τόση οργάνωση μιλάμε στο εξωτερικό. Οι
κάτοικοι-μελισσοκόμοι που θέλουν να διατηρήσουν τα δικά τους ένα-δυο μελισσάκια
(αυτό που λέγαμε σε προηγούμενο άρθρο «μελισσοκόμοι της πίσω αυλής» κάνουν αίτηση
αδειοδότησης στον τοπικό φορέα τους και ύστερα παίρνουν ή όχι την έγκριση να
προχωρήσουν στην νόμιμη πια εγκατάσταση του μικρού μελισσοκομείου τους. Σκοπός τους
να διατηρήσουν δυο τρεις κυψέλες, ίσα ίσα για να πάρουν το δικό τους αγνό μέλι
και ίσως και άλλα ακόμη μελισσοκομικά προϊόντα… πχ γύρη.
Φυσικά δεν μιλήσαμε ακόμη για κόστη και
συμφέρον. Όχι, δυστυχώς δεν είναι συμφέρον να διατηρήσει κανείς τόσο μικρό
αριθμό κυψελών, που μαζί με τα εργαλεία τους και τα αναλώσιμα είδη, θα ανεβάσει
το κόστος στα ύψη, αλλά και δεν θα αποσβεστεί εύκολα (ίσως και ποτέ). Γιατί ναι
μεν αγοράστηκαν τα εργαλεία, στολές, κυψέλες, πληθυσμοί, αναλώσιμα που χρειάζονται.
Κανείς δεν εγγυάται πως αυτό το είδος μελισσοκομίας θα συνεχίζεται επ’ άπειρον
και δεν θα λήξει άδοξα κάποια στιγμή απογοήτευσης του μελισσοκόμου. Πώς; Μα από
κάποια ασθένεια ή εγκατάλειψη του πληθυσμού ή ακόμη και μειωμένης προσδοκίας
παραγωγή προϊόντων.
Φυσικά σκοπός μου δεν είναι να απογοητεύσω
κανέναν. Είναι να παρουσιάσω αυτό το νέο είδος «Αστικής μελισσοκομίας» που έχει
απίστευτη έξαρση στο εξωτερικό. Βέβαια αν παρατηρήσουμε προσεχτικά διάφορα
βίντεο, συνεντεύξεις ή ακόμη και άρθρα που έχουν γραφτεί στο εξωτερικό γι αυτό
το είδος της μελισσοκομίας, θα παρατηρήσουμε πως ένα μεγάλο ποσοστό (για να μην
πω το μεγαλύτερο) όσων ξεκίνησαν και ασχολούνται σε ξένες χώρες αυτό το είδος της
μελισσοκομίας, ενδιαφέρονται πρωτίστως για τη διατήρηση ενός ικανού αριθμού
μελισσών, με σκοπό τη διατήρηση και προστασία της μέλισσας που τείνει να γίνει είδος προς εξαφάνιση (βλέπε
φυτοφάρμακα, νεονικοτινοειδή, κατάρρευση κυψελών)…
Πηγή
άρθρου: www.spaniamelissa.gr
Φωτό: http://globalnews.ca/