Οι επιστήμονες του UBC (University of
British Columbia) αναζητούν τρόπους για να αναπαραγάγουν μια «καλύτερη»
μέλισσα. Όπως αναφέρουν, ο στόχος είναι να βοηθήσουν στην επιβίωση των απειλούμενων
ειδών. Οι αποικίες μελισσών σε όλο τον κόσμο καταρρέουν και αυτό συμβαίνει ήδη για
περίπου μια δεκαετία.
Είναι μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις που αντιμετωπίζει ο
τομέας της γεωργίας στον κόσμο, και στο Πανεπιστήμιο UBC οι επιστήμονες
ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν μια παλιά μέθοδο για να λύσουν αυτό το νέο
πρόβλημα.
Η υπ 'αριθμόν ένα αιτία είναι το παράσιτο
γνωστό ως άκαρι βαρρόα. Αυτά τα μικρά παράσιτα, όχι μόνο στραγγίζουν το αίμα από
τις μέλισσες, αλλά καταβάλλουν την ενέργειά τους και προκαλούν μεταλλάξεις και
θάνατο σε προνύμφες, μεταδίδοντας την ασθένεια σε όλη την κυψέλη. Μέχρι τώρα η
μόνη γραμμή άμυνας ήταν η χρήση των φαρμάκων. Βέβαια, συνήθως αυτό που είναι
θανατηφόρο για το άκαρι είναι επίσης τοξικό για τις μέλισσες και, στη συνέχεια,
υπάρχει το πρόβλημα της ανθεκτικότητας του παρασίτου στα ίδια χημικά.
Στο UBC, ο δρ Leonard Foster στο τμήμα
Βιοχημείας, έχει εργαστεί πάνω σ΄ αυτό ψάχνοντας λύση, τα τελευταία 11 χρόνια. Η
έρευνά του περιλαμβάνει χρησιμοποίηση του ίδιου του DNA των μελισσών για να τις
βοηθήσει να επιβιώσουν. «Προσπαθούμε να αναπτύξουμε εργαλεία που θα μας επιτρέψουν
να εξετάσουμε τις φυσικές διακυμάνσεις που υπάρχουν στον κόσμο των μελισσών,
ξεχωρίζοντας τις μέλισσες που φαίνεται να είναι ισχυρότερες σε χαρακτηριστικά
που εκτιμούμε περισσότερο, δηλαδή την ανθεκτικότητα σε ασθένειες ή την
ικανότητα να επιβιώσουν σε βαρύ χειμώνα».
Μόνο τα γονίδια και είναι υπεύθυνα για αυτά τα
ευεργετικά γνωρίσματα που προσδιορίζονται, προσπαθώντας έτσι να αναπαράγουν τέτοιες
μέλισσες επιλεκτικά σε αποικίες. Ο Δρ Foster τονίζει ότι αυτό δεν είναι
γενετική τροποποίηση, επειδή θα χρησιμοποιούν μόνο τα γονίδια που εμφανίζονται
φυσικά σε μερικές μέλισσες. Στην πραγματικότητα, δίνει στην επιλογή της φύσης, μια
χείρα βοηθείας.
Ένα χαρακτηριστικό που έχει ήδη εντοπιστεί,
είναι ένα είδος "υγιεινού" γονιδίου. Οι μέλισσες που το έχουν,
μπορούν να διαισθανθούν όταν οι προνύμφες στην κυψέλη είναι υπό επίθεση από
ακάρεα. Στη συνέχεια, δρουν με την αφαίρεση των μολυσμένων προνυμφών από τα κελιά.
«Με την αφαίρεση των νεκρών προνυμφών, γρήγορα θα γίνει καταπολέμηση της νόσου στην
κυψέλη και γενικά θα κρατηθεί το επίπεδο της ασθένειας σε πολύ χαμηλά επίπεδα».
Το τετραετές πρόγραμμα, το οποίο
χρηματοδοτείται από τον Καναδά, είναι ένα από τα πιο προηγμένα του είδους του
στον κόσμο. Οι ερευνητές ελπίζουν να προσδιορίσουν 12 γνωρίσματα κατά τα τρία
πρώτα χρόνια, στη συνέχεια, αμέσως μετά, θα αρχίσουν τις δοκιμές για την
αποτελεσματικότητά τους στις κυψέλες των μελισσών.
Μετάφραση:
www.spaniamelissa.gr
Επεξεργασία: www.spaniamelissa.gr
Πηγή
κειμένου: http://globalnews.ca/
Φωτό: http://globalnews.ca/