Οι Μελισσοκομικές απολυμάνσεις αφορούν: όλα
τα μελισσοκομικά υλικά, βιολογικά (κηρήθρες, κερί), ξύλινα (κυψέλες, τελάρα,
τροφοδότες, ξύλινοι, πλαστικοί), εργαλεία και άλλα. Η καλύτερη απολύμανση των κηρηθρών είναι η αντικατάστασή τους
και οι κηρήθρες που προέρχονται από άρρωστα μελίσσια καταστρέφονται, αλλά αν πρόκειται να ξαναχρησιμοποιηθούν, πρέπει να απολυμανθούν, όπως και κάθε μελισσοκομικό υλικό που ήρθε σε επαφή με την ασθένεια πρέπει να
απολυμαίνεται.
Τα μέσα που έχουμε
στη διάθεσή μας για τις απολυμάνσεις είναι η θερμότητα και οι
προτεινόμενες θερμοκρασίες, που προέρχονται από διεθνή βιβλιογραφία (Macriova,
1993). Ειδικά για τον κηρόσκορο σε χαμηλές
θερμοκρασίες (5 ώρες στους μείον 7 βαθμούς Κελσίου), δεν θανατώνονται όλα τα εξελικτικά στάδια του κηρόσκορου.
Φλόγιστρο: Απαραίτητο σε κάθε μελισσοκόμο,
για εσωτερική απολύμανση στις βάσεις και στα τοιχώματα, εσωτερικά της κυψέλης
και στα καπάκια, που μ’ αυτό καταστρέφονται όλοι οι μικροοργανισμοί. Πριν όμως στην επέμβαση, να ξύνονται τα κεριά
και οι πρόπολες και να αφαιρούνται. Με το φλόγιστρο επίσης απολυμαίνονται και οι παλιές χτισμένες κηρήθρες,
που έχουν ελαφριά προσβολή από κηρόσκωρο ή μούχλα, αλλά η φλόγα να περάσει ελαφρά από τις κηρήθρες, έτσι που να ιδρώσουν, χωρίς να
καούν.
Καυστική σόδα: Είναι ένα από τα καλύτερα
απολυμαντικά, για τα ξύλινα μέρη, όπως κυψέλες και πλαίσια. Όταν μάλιστα προέρχονται
από προσβεβλημένα μελίσσια.
Για μια γενική απολύμανση
χρησιμοποιείται καυστική σόδα, διαλυμένη 1 μέρος σόδα, σε 100 μέρη νερό, δηλαδή
100 γραμμάρια στα 10 λίτρα νερό
Για απολύμανση
κυψέλων και πλαισίων, που προέρχονται από άρρωστα
μελίσσια (Νοζεμίαση, Αμερικάνικη Σηψιγονία κ.α.), η συγκέντρωση της καυστικής
σόδας πρέπει να αυξηθεί στο 3% ως 5%, δηλαδή 300-500 γραμμάρια καυστικής σόδας,
σε 10 λίτρα νερό. Το διάλυμα τοποθετείται σε ένα μεγάλο καζάνι, όπου πλένονται και βουρτσίζονται οι κυψέλες και τα
εργαλεία. Και αν χρησιμοποιείται ζεστό νερό και καυτό, τόσο το καλύτερο. Οι κυψέλες πρέπει να παραμείνουν
για 15 λεπτά στο διάλυμα. Μετά την απολύμανση πρέπει να ξεπλυθεί καλά το απολυμασμένο υλικό και να
στεγνώσει στον ήλιο.
Όμως
αυτός που κάνει την απολύμανση πρέπει να φοράει ποδιά, γάντια με οξεάντοχο
υλικό και γυαλιά και να έχει διαθέσιμο καθαρό νερό για την περίπτωση ξεπλύματος
σε ανάγκη. Και προσοχή πρώτα να τοποθετείται η καυστική σόδα στο άδειο δοχείο και
μετά το νερό, για να αποφύγουμε την εκτίναξη σταγονιδίων, που προκαλούν
εγκαύματα.
Οξικό οξύ: (Προσοχή, όχι οξαλικό οξύ).Τοποθετούνται
λοιπόν 100 ml οξικού οξέος, καθαρότητας 80%, σε ανοιχτό δοχείο – πιάτο ρηχό, πάνω από κάθε πάτωμα που περιέχει
10 κηρήθρες χτισμένες σε ντάνα και κλεισμένους τους αρμούς με κολλητική ταινία.
Και όταν αφαιρεθούν να αεριστούν καλά, πριν χρησιμοποιηθούν. Προσοχή όμως γιατί
το οξικό οξύ είναι καυστικό και επικίνδυνο σε εισπνοή και επαφή, διαβρώνει και
τα σύρματα. Υπάρχει στα χημικά καταστήματα και δεν είναι ελεύθερο για τους
μελισσοκόμους. Το κόστος είναι ακριβό.
Παραφίνη: Είναι κατάλληλη όχι μόνο για την απολύμανση αλλά και αδιαβροχοποίηση,
αντιβαψίματος των κυψελών.
Πωλείται σε μεγάλα καταστήματα σε πακέτα των 20 κιλών, ενώ χρειάζεται ειδικός
χώρος θέρμανσης στους 150 βαθμούς Κελσίου. Οι καινούργιες
κυψέλες εμβαπτίζονται για 3 λεπτά, ενώ οι παλιές χωρίς ξυσίματα πρόπολης και
κεριών για 5 λεπτά. Τοποθετούνται πρώτα οι καινούργιες και δεν χρειάζεται βάψιμο.
πηγή: Πρακτική Μελισσοκομία, Ανδρέα Θρασύβουλου (αποσπάσματα)