Οι μέλισσες προσβάλλονται από μικροοργανισμούς, ιούς, βακτήρια, πρωτόζωα, μύκητες ,αλλά έχουν και
εχθρούς, που ενδιαφέρονται για τα γλυκά προϊόντα τους. Όμως, όπως όλοι οι
οργανισμοί, έτσι και αυτές, ανάπτυξαν αμυντικούς οργανισμούς για την προστασία
της κοινωνίας τους, που αποτελείται από 10.000 έως 40.000 άτομα και μια
μολυσματική ασθένεια, θα μπορούσε να είναι καταστροφική.
Ο μελισσοκόμος λοιπόν πρέπει να βοηθήσει τα μελίσσια του, στην προσπάθειά
τους να αντιμετωπίσουν τέτοια προβλήματα, δηλαδή να γνωρίζει τις ασθένειες των μελισσιών, που οι
περισσότερες υπάρχουν στα μελίσσια, και μπορεί και να μην φαίνονται, γιατί
συνήθως υπάρχει ισορροπία που επιτρέπει να επιβιώνουν οι μέλισσες. Και όταν
αυτή η ισορροπία διαταραχθεί επιτρέπει τη συντήρηση του μελισσιού σε μειωμένο
βαθμό προσβολής, αλλά και ανάπτυξής του, για παραγωγή, αν όμως είναι σε βάρος
του μελισσιού, προκαλεί αδυνάτισμα με απώλεια πληθυσμού και καταστροφή του, που
τέτοιο αποτέλεσμα φέρνουν και οι δηλητηριάσεις, οι χωρισμοί, η παραπλάνηση, οι
κακοί μελισσοκομικοί χειρισμοί, η απουσία τροφών σε νέκταρ, γύρη, αλλά και
νερό, οι καιρικές συνθήκες υπερβολικής ζέστης, καύσωνα και άλλα.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτά ο μελισσοκόμος πρέπει για την προστασία των μελισσιών να φροντίζει τα εξής:
Νέες και καλές βασίλισσες.
Συνεχή ανανέωση του
πληθυσμού των μελισσιών, που είναι ο βασικός μηχανισμός για την επιβίωση και την ανάπτυξή τους, αφού οι μέλισσες ζουν 40-50 μέρες, ενώ
η βασίλισσα ωοτοκεί από 1.500-3.000 αυγά τη μέρα και έτσι λειτουργεί η ανανέωση
του πληθυσμού, που οι παλιές μέλισσες χάνονται έξω από την κυψέλη.
Μεταφορά των μελισσιών σε ανθοφορίες. Η επάρκεια των
μελισσοβοσκών, είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη των μελισσιών, την
αντιμετώπιση των ασθενειών και τη διατήρηση της υγείας και της ανάπτυξης της
κοινωνίας τους.
Καθάρισμα των βάσεων των κυψελών.
Αντικατάσταση των κηρηθρών κάθε 3-4 χρόνια.
Απολύμανση όλων των μελισσοκομικών υλικών.
Επιλογή τοποθεσίας για το ξεχειμώνιασμα των μελισσιών, σε προσήλιο μέρος για συχνότερη πτήση καθαρισμού των μελισσών,
Επιπρόσθετα μέτρα αποφυγής εισόδου ποντικών στις κυψέλες και καλό αερισμό το Καλοκαίρι, όπως και για την αποφυγή παραπλάνησης των μελισσών, από πολλά αίτια.
Επιλογή μελισσιών με αυξημένη εξυγιαντική συμπεριφορά. Ο μελισσοκόμος καταγράφει τις αποδόσεις των μελισσιών του, στον τρύγο, μετρώντας τα πλαίσια που τρυγήθηκαν και έτσι έχει δεδομένα για την αναπαραγωγή μελισσιών από τα καλύτερα.
Β. Οι μέλισσες πάντα φροντίζουν να απομακρύνουν τις νεκρές,
από την κυψέλη τους. Μάλιστα μπορούν να αναγνωρίζουν άρρωστες μέλισσες και
γόνο, που φροντίζουν για την απομάκρυνσή τους, ώστε να μην επεκταθεί η μόλυνση
στην κοινωνία τους.
Το μέλι επίσης στην κυψέλη
τους έχει υψηλή συγκέντρωση ζαχάρων, χαμηλό
ph και ενεργότητα νερού, ουσίες με αντιβακτηριακή και αντιοξειδωτική δράση,
όπως φλαβόνες, πτητικές ουσίες, υπεροξείδιο του υδρογόνου και άλλα που περιορίζουν
την ανάπτυξη μικροοργανισμών.
Η πρόπολη έχει
αντιβακτηριακή και αντιμυκητιακή
δράση, που ταριχεύει ποντίκια και άλλους μεγάλους σε μέγεθος εχθρούς, όταν
εισβάλουν στην κυψέλη και θανατώνονται με τα κεντρίσματα δηλητηρίου των
μελισσιών.
Τα κελιά που θα αναπτυχθεί ο
γόνος επαλείφονται με βάλσαμο πρόπολης και αποστειρώνονται ,για να αναπτυχθούν
σ’ αυτά μέλισσες με υγεία.
Ο Βασιλικός πολτός, που είναι η τροφή των ατελών σταδίων των μελισσιών περιέχει ουσίες, όπως το 10-υδροξυ-δεκενοϊκό οξύ, που θανατώνει τις
βλαστικές μορφές του βακτηρίου που προκαλεί την Αμερικάνικη Σηψιγονία στις
μέλισσες.
Αλλά και το κερί εγκλωβίζει σπόρια μικροοργανισμών και δεν
βλαστίζουν.
Ο φυσικός τρόπος πολλαπλασιασμού των μελισσιών, που είναι η σμηνουργία, σαν εγκατάλειψη της κυψέλης
συνεπάγεται και την εγκατάλειψη επιβαρημένων κηρηθρών και των βαρρόα, που
υπάρχουν σαν παράσιτα τους ,αφού θα χτίσουν δικές τους νέες κηρήθρες στο μέρος
της εγκατάστασης του μελισσιού.
Το κεντρί των μελισσών στον
εισβολέα της κυψέλης, τον μετατρέπει σε κινητό στόχο για καταιγισμό
κεντρισμάτων και αυτό είναι ακόμη
μια αξιόλογη άμυνα των μελισσιών.
πηγή:
Πρακτική
Μελισσοκομία, Ανδρέα Θρασύβουλου (αποσπάσματα)