Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Χειμώνας είναι μια δύσκολη εποχή για τη μελισσοκομία. Επίσης είναι μια εποχή κατά την οποία δοκιμάζεται η αντοχή τη μέλισσας. Το Χειμώνα, ο εχθρός της κυψέλης μας και των μελισσών μας είναι το ισχυρό κρύο, οι παγωμένοι άνεμοι και η υγρασία. Όμως είναι πιο σωστό να πούμε ότι τον Χειμώνα δοκιμάζεται μεν η αντοχή της μέλισσας, αλλά δοκιμάζονται επίσης και οι γνώσεις του μελισσοκόμου. Ποιες γνώσεις; Μα αυτές που έδειξε στην πράξη το προηγούμενο διάστημα. Δηλαδή την προηγούμενη Άνοιξη, το Καλοκαίρι και το Φθινόπωρο.
Τι θέλω να πω μ΄ αυτό; Θέλω να πω ότι ο σημερινός μελισσοκόμος που βλέπουμε τριγύρω, Στο Youtube, στα Blogs, στην ύπαιθρο στα μελισσοκομεία, είναι τριών κατηγοριών.
1/Οι νέοι μελισσοκόμοι, οι οποίοι παραδέχονται ότι δεν έχουν εμπειρία ή δεν έχουν τουλάχιστον μεγάλη εμπειρία και θέλουν να μάθουν από τους παλιούς μελισσοκόμους και τις πρακτικές τους. Αρκεί να μάθουν σωστές πρακτικές και σωστή μελισσοκομία.
2/Οι παλιοί μελισσοκόμοι, μεγάλης ηλικίας ή μεγάλης χρονικά ενασχόλησης με τη μελισσοκομία, των οποίων οι πράξεις οδηγούνται από την πολυετή εμπειρία κυριότερα. Δηλαδή, μπορεί να μην είναι τόσο διαβασμένοι και καταρτισμένοι επιστημονικά ή ακόμη να μην ξέρουν το καθετί για ποιο λόγο πρέπει να το κάνουν, όμως ξέρουν ότι πρέπει να το κάνουν. (Π.χ μπορεί να μην έχουν διαβάσει επιστημονικές μελέτες περί μελισσόσφαιρας και μελισσουργίας, όμως ξέρουν ότι το χειμώνα τα πλαίσια πρέπει να είναι τα ελάχιστα δυνατά και οι μέλισσες να είναι στριμωγμένες σ΄ αυτά).
3/Οι μεσήλικες μελισσοκόμοι είναι η τελευταία κατηγορία και όχι όλοι, αλλά εκείνοι που άργησαν πολύ την έναρξη της ενασχόλησης με τη μέλισσα. Δυστυχώς αυτή είναι η χειρότερη και πιο επικίνδυνη κατηγορία. Θα επαναλάβω φυσικά για να μην είμαι άδικος, αλλά και να μην παρεξηγηθώ, ότι στην ηλικία των 38-50 υπάρχουν πολλοί μελισσοκόμοι που έχουν πολυετή εμπειρία και ενασχόληση με το αντικείμενο. Εδώ αναφέρομαι σε εκείνους που η ημιμάθεια και ο ξερολισμός της ηλικίας, τους κάνει πολλές φορές να αντιδρούν λάθος. Γιατί; Επειδή πολύ απλά δεν γνωρίζουν.
Το άρθρο αυτό το έγραψα τώρα στην καρδιά του χειμώνα, επειδή ως τώρα έχω μιλήσει με πολλούς μελισσοκόμους για την πορεία των μελισσών και την τύχη τους κατά τη διάρκεια του υπόλοιπου χειμώνα. Εδώ, στην δική μου περιοχή (βόρεια Αττική), ο χειμώνας όχι μόνο συνεχίζεται , αλλά δείχνει να είναι ο ίδιος αμείωτος Χριστουγεννιάτικος χειμώνας, όπως ξεκίνησε με πολύ κρύο, χιονόνερο και με δυσκολία για καλυτέρευση. Η πρώτη ερώτηση λοιπόν που ακούω να κάνει αυτή την εποχή ο μελισσοκόμος, είναι: «Πόσα μελίσσια έχασες εσύ μέχρι τώρα;» Και μόλις ακούει την απάντηση συνεχίζει: «Είναι λογικό ή όχι το νούμερο που έχασα εγώ;».
Η απάντηση μου λοιπόν είναι ότι χάνεις τόσα μελίσσια, όσα είναι οι λάθος χειρισμοί που έκανες. Οι απώλειες λοιπόν ποσοστιαία σε μελίσσια είναι το ποσοστό των λάθος μελισσοκομικών χειρισμών που έγιναν όλη τη χρονιά. Και θα δώσω ένα παράδειγμα αναλυτικά: Θα χαθούν 30% περισσότερα μελίσσια φέτος το χειμώνα, εάν σου ξέφυγε 30% η βαρρόα τον χρόνο που πέρασε. Γιατί;
-Επειδή οι παραφυάδες που περίμενες να μπουν δυνατά μελίσσια στο χειμώνα ποτέ δεν μεγάλωσαν.
-Επειδή η βαρρόα σου ξέφυγε και μαζί χάθηκε η άμυνα των μελισσών σου σε ασθένειες όπως η Νοσεμίαση που δυστυχώς το χειμώνα θα σου δείξει ότι υπήρχε.
Και δεν είναι μόνο η βαρρόα φυσικά. Είναι και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν ιδιαίτερα σημαντικά. Π.χ. Πόσο σφιχτά ήταν τα μελίσσια σου στο τέλος του Φθινοπώρου; Ξεχειμώνιασες ένα 3άρι μελίσσι με δέκα πλαίσια, μόνο και μόνο για να λες ότι έχεις μία κυψέλη περισσότερη; Αυτά τα λάθη πληρώνουν φίλοι μου όσοι με ξεροκεφαλιές συνεχίζουν και ταλαιπωρούν τις απροστάτευτες μέλισσες. Γιατί στην τελική γι αυτό πρόκειται. Για την κακοποίηση της μέλισσας από τους αμέτρητα λάθος χειρισμούς.
Εύχομαι σε όλους σας καλό χειμώνα, γιατί ο χειμώνας είναι μπροστά ακόμη…
Κείμενο-Φωτό: www.spaniamelissa.gr