(ΒΑΡΡΟΑ-1) ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ένα νόσημα στα μελίσσια μου. ΤΙ ΚΑΝΩ;

Όσο πιο γρήγορα γίνεται η διαπίστωση ενός νοσήματος, τόσο πιο ασφαλή και αποτελεσματικά είναι τα μέτρα προστασίας που μπορεί να πάρει ο μελισσοκόμος. Για το λόγο αυτό η παρακολούθηση της υγείας των μελισσιών, πρέπει να είναι διαρκής και συστηματική. Η παρακολούθηση αυτή γίνεται με την εξωτερική επισκόπηση σε κάθε επίσκεψη στο μελισσοκομείο, κυρίως όμως με τις επιθεωρήσεις των μελισσών. Υποχρεωτικά περιορισμένες στον αριθμό, οι επιθεωρήσεις πρέπει να γίνονται σε συγκεκριμένες περιόδους και με τη μεγαλύτερη προσοχή.

Με τις επιθεωρήσεις αυτές είναι δυνατό να διαπιστωθούν όχι μόνο τυχόν ασθένειες, αλλά να εκτιμηθούν σωστά και την ώρα που χρειάζεται, ο πληθυσμός του μελισσιού, η γονιμότητα της βασίλισσας και η ποσότητα των προμηθειών. Οι επιθεωρήσεις αυτές δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται συχνά και χωρίς λόγο. Ως απαραίτητες θεωρούνται οι παρακάτω:

• Επιθεώρηση του φθινοπώρου

• Επιθεώρηση του χειμώνα

• Επιθεώρηση της άνοιξης

• Επιθεώρηση του καλοκαιριού

Έκτατες επιθεωρήσεις με χαρακτήρα προληπτικό πρέπει να γίνονται στις παρακάτω περιπτώσεις:

- Όταν εκδηλώνονται επιζωοτίες (ξαφνική παρουσία μεταδοτικών ασθενειών) ή ενζωοτίες (σταθερή παρουσία ασθενειών) σε μία περιοχή.

- Όταν υπάρχει μπροστά από τις κυψέλες σημαντικός αριθμός νεκρών μελισσών ή άλλα ανησυχητικά συμπτώματα.

 - Όταν γίνονται ψεκασμοί με εντομοκτόνα σε καλλιέργειες κοντά στο μελισσοκομείο.

Αν σε κάποια επιθεώρηση ο μελισσοκόμος υποπτευθεί κάποιο νόσημα, πρέπει να απευθυνθεί στον αρμόδιο για τα νοσήματα της μέλισσας κτηνίατρο της περιοχής και, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, να στείλει δείγμα στο κοντινότερο εργαστήριο διάγνωσης νοσημάτων της μέλισσας. Μέχρι να έλθει η απάντηση από το εργαστήριο με τις σχετικές οδηγίες, ο μελισσοκόμος πρέπει να κάνει τις παρακάτω ενέργειες:

1. Να μικρύνει τις εισόδους των κυψελών για να αποτρέψει πιθανό κίνδυνο λεηλασίας.

2. Να απομακρύνει από το μελισσοκομείο ή να περιορίσει σε μελισσοστεγανό χώρο τις κηρήθρες και κάθε άλλο υλικό που είναι ύποπτο μόλυνσης.

3. Να κάνει μόνο τους απαραίτητους χειρισμούς, χωρίς να ξεχνά να απολυμαίνει τα εργαλεία του μετά από κάθε χρήση.

4. Να κάψει ή να θάψει όλα τα κομμάτια των κηρήθρων, που έχουν πέσει στο έδαφος.

5. Να αναβάλλει κάθε προγραμματισμένη μετακίνηση των μελισσιών, μέχρι να έρθουν τα αποτελέσματα της εργαστηριακής εξέτασης.

Αν διαπιστωθεί κάποια μεταδοτική ασθένεια, εκτός από τα διοικητικά, πρέπει να παρθούν και τα παρακάτω μέτρα:

1. Θανάτωση ή ένωση των αδύνατων μελισσιών.

2. Άμεση θεραπεία όλων των μελισσιών του μελισσοκομείου άσχετα αν εμφανίζουν ή όχι συμπτώματα της νόσου.

3. Επανάληψη της θεραπείας τα επόμενα δύο χρόνια, επειδή τα φάρμακα δε θανατώνουν τους σπόρους των παθογόνων παραγόντων.

4. Λεπτομερής απολύμανση του μελισσοκομικού υλικού, που μπορεί να απολυμανθεί και καταστροφή κάθε υλικού, που δεν είναι δυνατή ή δεν είναι απόλυτα ασφαλής η απολύμανσή του.