Η νέα μορφή νοσεμίασης η οποία οφείλεται στο
πρωτόζωο Nosema ceranae εντοπίστηκε
το 1994 στην ασιατική μέλισσα Αpiscerana στην
Κίνα. Το έτος 1996 βρέθηκε και στη δυτική μέλισσα Apis mellifera. Οι Eυρωπαίοι μελισσοκόμοι ανησύχησαν όταν η
ασθένεια αυτή προκάλεσε μεγάλες ζημιές στα μελίσσια της Ισπανίας το 2004.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι από τα 3000 δείγματα που
εξετάσθηκαν το 90% βρέθηκαν θετικά στο πρωτόζωο N. ceranae. To έτος 2006 βρέθηκε στη Γαλλία,
Γερμανία, Δανία, Ελλάδα, Ιταλία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία. Η ασθένεια
υπάρχει στις Η.Π.Α. στον Καναδά και πιθανό και σε πολλές άλλες χώρες. Πιθανοί
τρόποι διασποράς της ασθένειας είναι οι ίδιες οι μέλισσες αλλά και τα προϊόντα
τους όπως είναι η μολυσμένη ισπανική γύρη και ο κινέζικος βασιλικός
πολτός που χρησιμοποιείται στους εμβολιασμούς στη βασιλοτροφία.
Οι επιστήμονες μέχρι στιγμής αναφέρουν ως
αποτελεσματικό σκεύασμα εναντίον του N. Ceranae το Φουμιντίλ το οποίο όμως δεν είναι
εγκεκριμένο από το επίσημο ευρωπαϊκό Φορέα Φαρμάκων. Στην Αγγλία, Η.Π.Α.,
Καναδά και πιθανό και στην Ισπανία το σκεύασμα διακινείται ελεύθερα. Στη
Βουλγαρία και Ρουμανία έχουν εγκρίνει σκευάσματα ενάντια της παλιάς μορφής
νοσεμίασης (Protofil, Nosestat). Την έγκριση αυτή την διατήρησαν και μετά την
εισαγωγή τους στην Ε.Ε.
Στις χώρες που δεν υπάρχει διαθέσιμη φαρμακευτική
αγωγή οι μελισσοκόμοι στηρίζονται στα μέτρα υγιεινής και προστασίας των
μελισσιών (απολυμάνσεις, καλή καταπολέμηση της βαρρόα, αλλαγή κηρηθρών, νέες
βασίλισσες κ.ά ) καθώς επίσης και σε προσπάθειες δημιουργίας ανθεκτικών μελισσών
στη νοσεμίαση. Δυστυχώς οι περισσότερες φυλές μελισσών είναι ευαίσθητες στην
νοσεμίαση.