Τα κυψελίδια σύζευξης είναι μικρές κυψέλες που περιέχουν λίγο πληθυσμό, λίγο γόνο και είναι αρχικά χωρίς βασίλισσα. Σε κάθε κυψελίδιο τοποθετούμε ένα σφραγισμένο βασιλοκύτταρο. Η βασίλισσα που θα εκκολαφθεί, αφού συζευχθεί και αρχίσει να ωοτοκεί, είναι έτοιμη να χρησιμοποιηθεί, για να αντικαταστήσει μία ηλικιωμένη ή ελαττωματική βασίλισσα κανονικού μελισσιού. Πολλοί μελισσοκόμοι διατηρούν ορισμένα κυψελίδια και έτσι έχουν στη διάθεσή τους γονιμοποιημένες βασίλισσες, για να τις χρησιμοποιήσουν. σε κανονικά μελίσσια, όταν αυτά χάσουν τη βασίλισσά τους. Τα κυψελίδια χρησιμοποιούνται επίσης και για τον πολλαπλασιασμό των μελισσιών.
Τα κυψελίδια λέγονται αλλιώς παραφυάδες και στα λατινικά nuclei (πυρήνες). Υπάρχουν πάρα πολλοί τύποι κυψελιδίων και ως προς το μέγεθος, αλλά και ως προς το σχήμα. O σκοπός για τον οποίο προορίζονται καθορίζει και το μέγεθος του κυψελιδίου. Όσο είναι δυνατόν θα πρέπει τα κυψελίδια και όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται να έχουν διαστάσεις ίδιες με εκείνες των διαφόρων εξαρτημάτων των κανονικών κυψελών (Στάνταρ Λάνκστροθ). Η δυνατότητα να μπορούμε να ανταλλάσσουμε αμοιβαία τα πλαίσια και άλλα τμήματα της κυψέλης είναι πολύ ουσιώδης για έναν αποτελεσματικό χειρισμό των κυψελιδίων.
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΚΥΨΕΛΙΔΙΩΝ ΣΥΖΕΥΞΗΣ
Από κανονικά δυνατά μελίσσια παίρνουμε ένα πλαίσιο με σφραγισμένο γόνο και ένα πλαίσιο με μέλι. Και τα δύο πλαίσια πρέπει να συνοδεύονται από τις μέλισσες που τα καλύπτουν. Το ιδανικό είναι να έχουμε κυψελίδια, όπου να υπάρχουν μέλισσες από όλες τις ηλικίες. Το τρίτο πλαίσιο έχει κηρήθρα κτισμένη με άδεια κελιά ή έχει μόνο φύλλο κηρήθρας, το οποίο οι μέλισσες θα κτίσουν και η νέα βασίλισσα θα το γεμίσει με αυγά. Αν δεν υπάρχει μελιτοφορία έξω, η τροφοδότηση με σιρόπι είναι απόλυτα απαραίτητη. Μία μέρα μετά τη δημιουργία των κυψελιδίων και μεταφορά τους στη νέα θέση, τοποθετούμε ένα σφραγισμένο βασιλικό κελί, από όπου σε μία ή δύο το πολύ μέρες θα εκκολαφθεί η βασίλισσα.
Πηγή άρθρου: Πασχάλης Χαριζάνης
(Η παραγωγή βασιλισσών)