Επειδή πλησιάζει (ή μάλλον έφτασε σε πολλές περιοχές), η εποχή της εφαρμογής του οξαλικού οξέος, αλλά και επειδή πολλές ανακρίβειες σέρνονται στο διαδίκτυο από αναξιόπιστες πηγές...θεώρησα σκόπιμο να δούμε ξανά κάποια πράγματα που αφορούν τρόπους εφαρμογής και δοσολογίες. Στους τρόπους αντιμετώπισης της βαρρόα συμπεριλαμβάνεται η χρήση του οξαλικού οξέος.
Για εμένα (προσωπική άποψη) είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης, ο πιο εύκολος αλλά και ο πιο αποτελεσματικός. Αν γίνει σωστά η εφαρμογή Οξαλικού Οξέος το χειμώνα, με σωστή δοσολογία, σε μελίσσι χωρίς γόνο, το πιο πιθανό είναι το μελίσσι αυτό (αν δεν έχει επίδραση από εξωγενείς παράγοντες π.χ συνενώσεις, συλλογές σε μελιτοφορίες πεύκου κ.α) να παραμείνει καθαρό από βαρρόα ή τουλάχιστον σε ανεκτό επίπεδο μέχρι να γίνει ένα ξελάφρωμα νωρίς το φθινόπωρο (π.χ με ζάχαρη άχνη) παρατείνοντας την κατάσταση μέχρι να γίνει ξανά η χειμερινή εφαρμογή με Οξαλικό.
Ας δούμε όμως αναλυτικά το πείραμα του Ελληνικού πανεπιστημίου, εξηγώντας τους τρόπους χρήσης του Οξαλικού Οξέος και τα συμπεράσματα που προέκυψαν. Δραστική ουσία: Για τους περισσότερους πειραματισμούς χρησιμοποιήθηκε δι-ένυδρο Οξαλικό Οξύ (Ο.Ο.), συσκευασμένο, (C2H2O4 *2H2O) με μοριακό βάρος 126,07 g/mol. Η καθαρότητά του σε Οξαλικό Οξύ είναι 71,5%. Σε έναν μόνο πειραματισμό χρησιμοποιήθηκε χύμα Ο.Ο με καθαρότητα 99,6%.
Στόχοι προγράμματος:
· Η μέτρηση της αποτελεσματικότητας της μεθόδου διαβροχής και άλλων εναλλακτικών μεθόδων εναντίον της βαρρόα σε συνθήκες ύπαρξης αλλά και απουσίας γόνου. Αυτό είναι σημαντικό δεδομένου ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές περιοχές στις οποίες τα μελίσσια διατηρούν γόνο και το χειμώνα και η καταπολέμηση της βαρρόα είναι προβληματική.
· Η μέτρηση της ανεκτικότητας των μελισσιών και των επιπτώσεων της εφαρμογής, στο μέγεθος των μελισσιών και στην ανάπτυξη του γόνου.
Τρόποι εφαρμογής:
1. Διαβροχή Η μέθοδος της διαβροχής θεωρείται απλή, γρήγορη και αποτελεσματική. Διάλυμα οξαλικού οξέος σε σιρόπι χρησιμοποιείται για τη διαβροχή των μελισσιών ανάμεσα στα τελάρα με τη βοήθεια σύριγγας. 5-6 κυβικά εκατοστά του λίτρου χρησιμοποιούνται για κάθε διάστημα τελάρων. Σε κάθε πειραματισμό χρησιμοποιήθηκαν 5-10 πειραματικά μελίσσια και 5-10 μελίσσια μάρτυρες. Διερευνήθηκαν διαφορετικές συγκεντρώσεις οξαλικού οξέος σε πυκνά και αραιά διαλύματα ζάχαρης (2,7-4,2% Ο.Ο και 33%-50% ζάχαρη). 
2. Τροφοδότηση με σιρόπι ζάχαρης 80g Ο.Ο. προστέθηκε σε 50% διάλυμα ζάχαρης και δόθηκε στις μέλισσες ως τροφή (1/2 κιλού) την εποχή που υπήρχε γόνος στο μελίσσι για την αποφυγή δυσμενών επιπτώσεων στο γόνο των μελισσιών. 
3. Ψεκασμός Διάλυμα Ο.Ο. ψεκάστηκε και από τις δύο πλευρές των τελάρων των κυψελών. 30g Ο.Ο. διαλύθηκαν σε 1000ml δισ-απεσταγμένου νερού. Το τελικό διάλυμα εφαρμογής είχε συγκέντρωση 2,1% οξαλικού οξέος. Κάθε πλευρά της κηρήθρας δέχτηκε περίπου 2,5-3,0 ml του υδατικού διαλύματος.
4. Εξάχνωση Στερεή μορφή (σκόνη 2g Ο.Ο. για κάθε διώροφη κυψέλη) μέσω της διαδικασίας της εξάχνωσης. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ειδική συσκευή (Varrox) η οποία παρέμενε εντός της κυψέλης περίπου 2,5 λεπτά.
Συμπεράσματα
· Μία (1) εφαρμογή με Ο.Ο. με τη μέθοδο της διαβροχής- ενστάλαξης δεν έχει κανενός είδους επίδραση στην ανάπτυξη των μελισσιών νωρίς την άνοιξη.
· Προτείνεται η χρήση της ενστάλαξης σε σχέση με τη χρήση του ψεκασμού ή της εξάχνωσης με Varrox.
·Συνιστάται η χρήση δι-ένυδρου και συσκευασμένου Ο.Ο.
·Είναι προτιμότερο να δημιουργείται πρώτα το διάλυμα της ζάχαρης και μετά να γίνεται πολύ καλή διάλυση του Ο.Ο. σε αυτό αφού έχει αποκτήσει τη θερμοκρασία δωματίου. Να μην θερμαίνεται το διάλυμα της ζάχαρης με το Ο.Ο.
·Στα μελίσσια χωρίς γόνο συνίσταται: 3,5% Ο.Ο. σε πυκνό σιρόπι (80γρ. Ο.Ο. σε 1 κιλό νερό και 1 κιλό ζάχαρη). Η δοσολογία 4% και 4,2% δεν φάνηκε να έχει δυσμενή επίδραση στα μελισσοσμήνη αυτό όμως πρέπει να επιβεβαιωθεί για δεύτερη φορά.
·Η δεύτερη εφαρμογή με Ο.Ο. τον χειμώνα φαίνεται να δημιουργεί μια μικρή καθυστέρηση στην ανάπτυξη του μελισσιού, η οποία όμως καλύπτεται σε σύντομο χρονικό διάστημα. Για το λόγο αυτό συνίσταται 1 μόνο εφαρμογή με Ο.Ο. και εάν υπάρχει ανάγκη δεύτερης να χρησιμοποιείται άλλο φαρμακευτικό σκεύασμα.
·Σε μελίσσια με γόνο συνίσταται: 3,2% Ο.Ο. σε αραιό σιρόπι (60γρ. Ο.Ο σε 1 κιλό νερό και ½ κιλό ζάχαρη).
·Η δεύτερη εφαρμογή με την παραπάνω δοσολογία για τα μελίσσια με γόνο αυξάνει την αποτελεσματικότητα αλλά δεν έχει ελεγχθεί ακόμα η υπολειμματικότητα του Ο.Ο. στο μέλι. Για το λόγο αυτό σε δεύτερη εφαρμογή είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί άλλο φαρμακευτικό σκεύασμα.
·Στην εφαρμογή της ενστάλαξης να χρησιμοποιούνται 5 ml ανά τελάρο που έχει μέλισσες. Η εφαρμογή γίνεται στα μεσοδιαστήματα των τελάρων
·Είναι προτιμότερο η εφαρμογή να γίνεται αργά το απόγευμα όταν οι περισσότερες μέλισσες βρίσκονται μέσα στην κυψέλη και σε θερμοκρασίες όχι μικρότερες των 8-10ο Κελσίου. Συνίσταται επίσης να αποφεύγεται η εφαρμογή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 37ο Κελσίου.
·Το διάλυμα ζάχαρης και Ο.Ο. πρέπει να χρησιμοποιείται άμεσα, εάν δυνατόν την ίδια ημέρα. Ότι δεν έχει χρησιμοποιηθεί την ίδια ημέρα ή το πολύ την επόμενη πρέπει να πετιέται και να δημιουργείται νέο.
·Για διευκόλυνση και μείωση του χρόνου εφαρμογής μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σύριγγα αυτόματης τροφοδοσίας. Το Ο.Ο. θεωρείται βιολογικό οξύ. Παρόλα αυτά παραμένει θεραπευτικό σκεύασμα και η χρήση του πρέπει να γίνεται με σύνεση και προσοχή. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται υπέρ-δοσολογία.
Θα υπάρξει και επόμενο άρθρο για τη χρήση του Οξαλικού Οξέος και φωτογραφίες βήμα-βήμα μόλις γίνει η εφαρμογή του στο δικό μας μελισσοκομείο, με την ειδική δοσομετρική συσκευή και τη μέθοδο της διαβροχής.
Πηγή: Απόσπασμα πτυχιακής εργασίας Μοσχούλας Καστανιά
Επιβλέπων καθηγητής: Δρ Μιχαήλ Κοκκίνης, κτηνίατρος -
μελισσοπαθολόγος
Πηγή φωτό:
1.
http://anel.gr/
2.
https://melissocomiko.blogspot.gr
3.
http://galifabee.blogspot.gr/
4.
http://bio-meli.blogspot.gr/
5.
http://agro365.gr/
6.
www.spaniamelissa.gr