Αυτό θέλω να το δείτε, έτσι για να μην είμαι
μόνο εγώ αυτός που κατακρίνει. Ξέρετε στις ΗΠΑ η μελισσοκομία είναι ένα εντελώς
διαφορετικό πράγμα απ΄ ότι την γνωρίζουμε εδώ στην Ελλάδα. Και θα εξηγήσω το
λόγο. Οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι στις ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για τα προϊόντα της
μέλισσας, την πώληση του μελιού, του βασιλικού πολτού, της γύρης. Αυτά είναι
για τον ελεύθερο χρόνο τους, αν υπάρχει, όταν υπάρξει. 
Εκείνοι στοχεύουν ΜΟΝΟ στο
να φτιάξουν δυνατά μελίσσια και να υπογράψουν συμβόλαια επικονίασης. Αυτή είναι
η φάμπρικα της μέλισσας στο Αμέρικα. Η επικονίαση. Όλα τα άλλα δεν υπάρχουν και
δεν νοιάζονται κιόλας γι αυτά. Έτσι λοιπόν ο κάθε ένας πολίτης επειδή το φαινόμενο
«μέλισσα» πουλάει και είναι και πολυδιαφημισμένο, πηγαίνει κι αγοράζει δυο
κυψέλες για την αυλή του. Παραγγέλνει και δυο κουτιά με σήτα γύρω-γύρω που
περιέχουν στοιβαγμένες τις δόλιες τις μέλισσες
(γιατί εκεί έτσι πουλιούνται και ταξιδεύουν) και έτοιμος. Θα βγάλει το μελάκι της
χρονιάς, άντε και κανένα κιλό παραπάνω να το πουλήσει στο γείτονα που είναι
κουλός και δεν τα καταφέρνει. Έγινε λοιπόν μελισσοκόμος. Με δυο μελισσάκια, κι
αυτά κουτσά… 
Α! Μην ξεχάσω! Το αξιοσημείωτο είναι πως έχει όπως θα δείτε σε ΟΛΑ
τα βίντεο την καλύτερη στολή… λαμπερά εργαλεία, μελιτοεξαγωγέα, κλπ κλπ… τα
καλύτερα και όλα αυτά για τα δύο μελισσάκια της αυλής. Έτσι άλλωστε ονομάζεται
η Αμερικάνικη μελισσοκομία στην πλειοψηφία της: Back
Yard Beekeeping: δηλαδή «μελισσοκομία
της πίσω αυλής».
Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Αλλά τραβάνε
συνέχεια βίντεο και ξανά βίντεο… «και πάω τώρα να ανοίξω την κυψέλη»… «και πάω
να τραβήξω βίντεο τη βασίλισσα» κλπ κλπ. Και όσοι έχουν τρία αντί για δύο
μελισσάκια είναι οι δάσκαλοι μελισσοκόμοι στους υπόλοιπους… οι καθηγητές!!!
Βάλτε τώρα με το νου σας τι γίνεται…
Δείτε λοιπόν το επόμενο βίντεο που βρήκα κατά
λάθος, αλλά έριξα πολύ γέλιο με τις γελοιότητές τους. Αξίζει να το δείτε…