Μέσα σε ένα Χρόνο έχασαν το 44% των Μελισσιών τους

Οι μελισσοκόμοι στις Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν το 44% των μελισσών τους κατά τη διάρκεια μόλις ενός έτους (Απρίλιος 2015 - Απρίλιος 2016), σύμφωνα με τα τελευταία προκαταρκτικά αποτελέσματα της ετήσιας έρευνας σε εθνικό επίπεδο. 

Κατά συνέπεια, οι συνολικές ετήσιες απώλειες έχουν επιδεινωθεί σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Αυτό σηματοδοτεί ότι το δεύτερο συνεχόμενο έτος της έρευνας, τα ποσοστά ζημίας του καλοκαιριού συναγωνίστηκαν τα ποσοστά ζημίας του χειμώνα.
Η έρευνα διεξάγεται κάθε χρόνο σε συνεργασία με τους Μελισσοκομικούς Επιθεωρητές της Αμερικής, με χρηματοδότηση από το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA). 

«Είμαστε τώρα στο δεύτερο έτος των υψηλών ρυθμών απώλειας του καλοκαιριού, το οποίο αποτελεί αιτία σοβαρής ανησυχίας», δήλωσε ο Dennis van Engelsdorp , επίκουρος καθηγητής εντομολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ και διευθυντής του έργου για την ενημέρωση εταιρικής σχέσης ΄Μέλισσα΄. «Μερικές απώλειες το χειμώνα είναι φυσιολογικές και αναμενόμενες. Αλλά το γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι χάνουν μέλισσες το καλοκαίρι, είναι αρκετά ανησυχητικό. "

Οι μελισσοκόμοι που ανταποκρίθηκαν στην έρευνα έχασαν συνολικά 44,1% των αποικιών τους, κατά τη διάρκεια του έτους. Αυτό σηματοδοτεί μια αύξηση της τάξης του 3,5% κατά το προηγούμενο έτος (2014-15), όταν τα ποσοστά απώλειας βρέθηκαν να είναι 40,6%. Τα ποσοστά ζημίας του χειμώνα αυξήθηκαν από 22,3% κατά το χειμώνα 2014 σε 28,1% τον περασμένο χειμώνα, ενώ τα ποσοστά απώλειας του καλοκαιριού αυξήθηκαν από 25,3% σε 28,1%.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι είναι πολλοί οι παράγοντες που συμβάλλουν στις απώλειες των αποικιών. Ένα σαφές ένοχος είναι το άκαρι Βαρρόα, ένα θανατηφόρο παράσιτο που μπορεί να εξαπλωθεί εύκολα μεταξύ των αποικιών. Τα Φυτοφάρμακα και ο Υποσιτισμός, που προκαλούνται από μεταβαλλόμενα πρότυπα χρήσης της γης, είναι επίσης πιθανή αιτία απωλειών.

Μια πρόσφατη μελέτη , που δημοσιεύθηκε online στο περιοδικό Apidologie στις 20 Απριλίου του 2016, παρείχε την πρώτη πολυετή αξιολόγηση του μελιού, σε σχέση με τα παράσιτα των μελισσών και της νόσου που προκαλούν, στις εμπορικές δραστηριότητες της μελισσοκομίας. Μεταξύ των άλλων ευρημάτων (που συνοψίζονται σε ένα πρόσφατο δελτίο τύπου του Πανεπιστημίου του Maryland), η μελέτη διαπίστωσε ότι το άκαρι βαρρόα είναι πολύ πιο ενισχυμένο από ό,τι δείχνουν οι προηγούμενες εκτιμήσεις και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετούς καταστροφικούς ιούς. Η βαρρόα είναι ένα ιδιαίτερα δύσκολο πρόβλημα μεταξύ των μελισσοκομείων.

«Πολλοί μελισσοκόμοι δεν έχουν καμία στρατηγική ελέγχου της βαρρόα στο μελισσοκομείο τους. Πιστεύουμε ότι αυτό οδηγεί τις αποικίες σε κατάρρευση και την εξάπλωση ακάρεων σε γειτονικά μελισσοκομεία που κατά τα άλλα ίσως κάνουν καλή διαχείριση για βαρρόα», δήλωσε ο Nathalie Σταϊνχάουερ, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα Εντομολογίας UMD που οδηγεί τις προσπάθειες συλλογής στοιχείων για την ετήσια έρευνα. «Βλέπουμε περισσότερα στοιχεία που δείχνουν ότι ακόμη και μελισσοκόμοι που παίρνουν τα σωστά μέτρα για τον έλεγχο της βαρρόα, χάνουν τελικά μελίσσια με αυτόν τον τρόπο, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι».

Αυτό είναι το δέκατο έτος της έρευνας των απωλειών του χειμώνα, και το έκτο έτος που συμπεριλαμβάνεται και το καλοκαίρι στις ετήσιες απώλειες. Περισσότεροι από 5.700 μελισσοκόμοι από 48 πολιτείες ανταποκρίθηκαν στην έρευνα του τρέχοντος έτους. Συνολικά, αυτοί οι μελισσοκόμοι είναι υπεύθυνοι για περίπου το 15% των εκτιμώμενων 2.660.000 αποικιών μελισσών του έθνους.

Η έρευνα αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ερευνητικής προσπάθειας να κατανοήσουμε γιατί οι αποικίες μελισσών είναι σε τέτοια κακή υγεία, και τι μπορεί να γίνει για να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Ορισμένες καλλιέργειες, όπως τα αμύγδαλα, εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από τις μέλισσες για επικονίαση. Οι εκτιμήσεις της συνολικής οικονομικής αξίας των υπηρεσιών επικονίασης των μελισσών, κυμαίνονται μεταξύ $10 δις και $15 δις ετησίως.

«Το υψηλό ποσοστό της απώλειας σε ολόκληρο το έτος σημαίνει ότι οι μελισσοκόμοι πρέπει να εργάζονται υπερωρίες για να αντικαταστήσουν διαρκώς τις απώλειές τους», δήλωσε ο Jeffery Pettis , ένας ανώτερος εντομολόγος στο USDA και συν-συντονιστής της έρευνας. «Αυτές οι απώλειες κοστίζουν χρόνο και χρήματα στους μελισσοκόμους. Το πιο σημαντικό, είναι ότι η βιομηχανία χρειάζεται αυτές τις μέλισσες για να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση για υπηρεσίες επικονίασης. Χρειαζόμαστε επειγόντως λύσεις που θα επιβραδύνουν το ρυθμό των απωλειών των μελισσών».

Πηγή:  https://beeinformed.org